top of page
Αναζήτηση

Γιατί μας αρέσουν οι ιστορίες

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, πάντα μου άρεσε να γράφω ιστορίες. Να τις σκέφτομαι, να τις φαντάζομαι, να τις επινοώ. Ενίοτε και να τις καταγράφω στο χαρτί.  Μέχρι τώρα το έκανα ερασιτεχνικά. Αραιά και πού. Όποτε τύχαινε, όταν και αν είχα διάθεση. Αν είχα έμπνευση. Αν… Αν…


 

Τώρα, εδώ στου δρόμου τα μισά, το πήρα απόφαση: Γιατί να μην κάνω το πάθος μου επάγγελμα;  Γιατί να μην καταγράψω αυτά που έχω στο μυαλό μου και στην ψυχή μου πιο συστηματικά;  Και προπαντός! Γιατί να μην τα μοιραστώ με τους άλλους; Τον κόσμο, με τους αναγνώστες. Με εσάς! Γιατί να μην βοηθήσω τους άλλους ανθρώπους να ταξιδέψουν; Γιατί να μην τους καλέσω να ονειρευτούν μαζί μου;


 

Οι ιστορίες μας κάνουν να ονειρευόμαστε.


Οι άνθρωποι μας αρέσει να ονειρευόμαστε. Μας αρέσει να ακούμε και να διαβάζουμε ιστορίες. Γιατί άραγε; Ίσως γιατί έτσι γινόμαστε κάτι σαν θεοί. Ίσως. Βγαίνουμε από το σώμα μας και πετάμε ψηλά, στον ουρανό βλέποντας τις ζωές των άλλων. Γινόμαστε ένα με τον κόσμο. Τον πραγματικό και τον φανταστικό.

Οι ιστορίες δεν θα σου δώσουν να φας! Ναι! Είναι αλήθεια αυτό που λένε οι πιο πρακτικοί, οι πιο ρεαλιστές.  Οι ιστορίες δεν σου δίνουν να φας. Κάνουν όμως τη ζωή μας πιο πλούσια, πιο όμορφη, πιο … ενδιαφέρουσα. Είναι αυτό που λέμε ‘ποιότητα ζωής’.


 

Με τις ιστορίες ταξιδεύουμε.


Με ένα βιβλίο λοιπόν ταξιδεύουμε. Ονειρευόμαστε. Ζούμε παράλληλες ζωές. Πράγματα που δεν μπορούμε να κάνουμε στην καθημερινότητά μας τα ζούμε μέσα από τις ιστορίες μας. Μέσα από ένα μυθιστόρημα, ένα διήγημα, μια ταινία. Μπορούμε να πάμε στο φεγγάρι; Μέσα όμως από ένα βιβλίο το κάναμε. Μπορούμε να ακούσουμε τις ιαχές του πλήθους στο Καπιτώλιο να φωνάζουν ‘Άβε, Καίσαρα!’. Μέσα από ένα βιβλίο μπορούμε. Μπορούμε να βρεθούμε στην καραβέλα του Χριστόφορου Κολόμβου που διασχίζει τον Ατλαντικό; Με ένα βιβλίο μπορούμε. Μπορούμε να βρεθούμε μέσα στους θολωτούς τάφους στη Βεργίνα μαζί με τον Μανώλη Ανδρόνικο; Με ένα βιβλίο μπορούμε! Μπορούμε να βρεθούμε μαζί με τον Άρθουρ Έβανς, όταν φανερώνονται στο φως τα θεμέλια του ανακτόρου της Κνωσού; Με ένα βιβλίο μπορούμε!


Κατά το ταξίδι της συγγραφής είμαι μόνη μου. Όταν το μοιράζομαι μαζί σας, δεν είμαι πια. Είμαι μαζί σας. Σας κρατώ από το χέρι. Έπειτα σας το αφήνω. Και σας αφήνω να ανακαλύψετε μόνες και μόνοι σας τις ομορφιές που κρύβει το ταξίδι αυτό. Πώς; Διαβάζοντας.

Ας αρχίσουμε λοιπόν αυτό το ταξίδι μαζί! Σας υπόσχομαι πως θα είναι συναρπαστικό!

bottom of page